Tarih: 19.04.2011
Yazan: Tarık
Konu: Malakanlar
Ben, Malakanları hep babamdan dinleyerek büyüdüm. 1962'de giden malakanları hep anlatır. Biz Ardahan/Göle'liyiz. Babam hep değirmenlerinden ne kadar çalışkan olduklarından bahseder. Hatta değirmenlerinde elektirik ürettiklerinden şaşkınlıkla bahseder ki o dönemde oralarda bırakın elektiriği bunun adını duyan bile yoktur. Çok iyi insanlar der her söz başladığında her şeylerini paylaştıklarını söyler durur. Uzun boylu mavi gözlü iri yarıydılar der, onlarda bu toprakların insanlarıydı hepimiz gibi göç ile gelmişlerdi bu topraklara ama bu topraklarda kalmışlardı üretmişlerdi, ve paylaşmışlardı bütün bildiklerini. Şimdi okuyorum neden ayrıldıklarını, savaşmak istememişerdi, kimseyi öldürmek istememişlerdi. İnsan oldukları için bu topraklardan gitmişlerdi, yada gitmek zorunda bırakılmışlardı. Her ne kadar bilinmese de bu ülke 1921-1962'de çok büyük bir "İnsan" topluluğunu kaybetmişti. Ben bu ülkeye dönmelerini çok ama çok isterim yeniden, ama onlar ister mi bilmiyorum. Bilmiyorum belki bir malakan bu yazımı okur günün birinde, şunu bilmenizi çok istiyorum. Geride bıraktığınız hemşerileriniz, komşularınız sizleri çok seviyor ve hala sizlerden bahsederken sizlerin ne kadar iyi ve modern insanlar olduğunuzdan bahsediyorlar. Keşke gitmek zorunda olmasaydınız. Sizleri biz çok seviyoruz. Ardahan
Yanıtla